Garipçiler kimlerdir? Garipçilerin özellikleri, garip akımı ile ilgili bilgi.
Garipçiler; ilk ürünlerini bir araya getiren Garip (1941) adlı şiir kitabıyla ortak bir dünya ve sanat görüşüne bağlı görünen Orhan Veli Kanık (1914-1950), Ortay Rifat (1914-1988) ve Melih Cevdet Anday’ın (1915) oluşturduğu küme ve onları izleyenlerle Türk şiirine yeni bir görüş, ölçü, tutum getiren kuşak birlikteliğidir. Yeterli zaman geçtikten sonra toplumsal bir akıma bürünen bu eylemi ve kümeyi değerlendiren edebiyat tarihçileri ve eleştirmenlerin taktığı ad olarak geçerlik kazandı. Yeni Şiir, Birinci Yeni adları da aynı anlamda kullanılır. İlk kitaplarıyla toplum merakının ilgisini çekip, aruzdan, heceden, nice şiir çevirisinin emeğinden geçen dikkatleriyle alışılmış “şairane”nin, biçim öğelerinin kolaylığından gelen yapma ve aldatıcı ses güzelliğinin karşısında yer aldılar. Şiire girmemiş, girememiş, giremeyecek gibi olan günlük insanı, olayları, duyguları işlemekle önceleri bir alay saldırısını, sonra bütün yadsımaları susturdular. Yozlaşmış ve kalıplaşmış nesneleri yıkma; aydınlar azınlığından çıkıp halk diline, halk hayatına girme; yaşamının bütün anlarını ve tatlarını değerlendirme; insanın doğayla içten ilişkisini bulma; saf ve katıksız bir bakışla insan ömrünü, mutluluğunu değerlendirme; toplum yazgısına hem duyguyla, sevgiyle hem düşünce ve inançla eğilme, insan saygı ve sevgisi; yaşayan toprağı övülecek güzellikleri kadar yoksunlukları, çıkmazları, verimsizliğiyle de gerçekten sevme… gibi ortak konuları şiirleştirmekle birleşen şairler, eski şiir değerleriyle ilişkilerini kestiler.
